“ekonomiak zerbitzurako tresna izan behar da
bizitzaren iraunkortasuna alderdi guztietan”
EKONOMIA SOZIAL ETA SOLIDARIOA ekonomia kapitalistaren logiken ordezko proposamen bat da. Biztanleriaren ongizatera bideratutako praktika ekonomikoen multzoa da. Giza garapen jasangarrirako gizarte-eraldaketaren zerbitzura dagoen tresnatzat hartzen du bere jarduera. Praktika ekonomiko horiek tokian tokikoaren eta globalaren artean eraikitzen dira, ingurune sozialarekin eta ingurumenarekin konprometituta.
Duela hamarkada batzuetatik hona, honako hauek sustatzen dira: zirkuitu ekonomiko alternatiboak, lan kolektiboan oinarritutako ekintzailetza soziala, ondasun eta zerbitzu komunen kudeaketa komunitarioa eta kooperatiboa sustatzea eta beste truke-modu batzuk garatzea (merkatu eta txanpon sozialak, lankidetza- eta lankidetza-kontsumoa, etab.).
Ekonomia Solidarioaren Printzipioen Gutunak definitzen du ESS.
6 PRINTZIPIOAK:
1. EKITATE-PRINTZIPIOA. Berdintasuna funtsezko helburu soziala da. Gure desberdintasunak onartzearekin eta errespetuarekin lotzean, “ekitatea” sortzen da, berdintasunean justiziaren printzipio etiko gisa. Pertsona guztiak duintasun bereko subjektutzat hartzen dituen balioa da, eskubide eta aukeretan berdintzat hartzen gaituena.
2. LAN PRINTZIPIOA. Lanaren ikuskera ekonomian eta komunitatean parte hartzeko testuinguru sozial eta instituzional zabal batean kokatzen dugu. Lanaren giza, gizarte, politika, ekonomia eta kultura dimentsioa nabarmendu eta indartu behar da, pertsonen gaitasunak garatzeko.
3. INGURUMEN-JASANGARRITASUNAREN PRINTZIPIOA. Gure jarduera produktibo eta ekonomiko guztia naturarekin lotuta dago, naturarekin dugun harreman ona aberastasun ekonomikoaren eta osasun onaren iturri da. Hori dela eta, beharrezkoa da ingurumenaren jasangarritasuna gure ekintza guztietan sartzea, pixkanaka gure ingurumen-inpaktua ebaluatuz eta murriztuz.
4. LANKIDETZA-PRINTZIPIOA. Pertsonen arteko lankidetza, lehiaren ordez, gure erakundeen barruan eta kanpoan. Lankidetzan aritzea gizarte-eredu bat taldean eraikitzea da, tokiko garapen harmonikoan, bidezko merkataritza harremanetan, berdintasunean, konfiantzan, erantzukidetasunean, gardentasunean, errespetuan… oinarrituta, eta, aldi berean, bakoitzaren autonomia errespetatuz, ahalik eta horizontaltasun handiena bermatzen dutenak.
5. “IRABAZI ASMORIK GABE” PRINTZIPIOA. Desberdindu bahar da edozein jarduera ekonomikok errentagarri egiten duen irabazi ekonomikoa eta lukroa bereiziz jardueraren helburu bakarra. ESS ereduaren helburua da pertsonen garapen integrala, kolektiboa eta indibiduala lortzea, eta, bitarteko gisa, ekonomikoki bideragarriak, jasangarriak eta osotara errentagarriak diren proiektuen kudeaketa eraginkorra egitea. Proiektu horien onurak inbertitu eta birbanatu egiten dira. Gure jarduerek proiektuen helburu soziala hobetzeko edo zabaltzeko eta interes orokorreko beste ekimen batzuei laguntzeko balio dute.
6. INGURUNEAREKIKO KONPROMISOAREN PRINTZIPIOA. Tokiko garapen iraunkor eta komunitarioan parte hartzea da. Lurraldean eta gizarte ingurunean integratzean datza. Horretarako, sareetan parte hartzea eta hurbileko sare sozial eta ekonomikoko beste erakunde batzuekiko lankidetza, esparru geografiko beraren barruan, funtsezkoak dira beharrezko trantsizio eko-sozialerako, mikro eta makro, toki eta global-arloen artean ibiltzeko beharrari erantzuteko.